vrijdag 30 juni 2006

My Ol' Town

Dag 1, etappe 1

P1020199

Nadat ik definitief helemaal alles heb ingepakt, kan ik eindelijk eens vertrekken. Bij het eerste het beste hobbeltje in de weg -dat is al na 100 meter- valt mijn bovenste bidon uit de houder, met de dop op de straat. Kapot dus. Meteen maar weer terug een andere halen -1 is geen- en die met een elastiekje (tja zo simpel kan het ook) vastzetten. Daarna is het een uur zwoegen om in m'n ritme te komen. Eigenlijk is het wel fijn om zo laat vertrokken te zijn, het is nog steeds bloedheet maar vermoedelijk toch wat minder dan vanmiddag om 12 uur. Anders dan gebruikelijk rijd ik niet via Achterveld en Scherpenzeel. Ik volg het Valleikanaal zover als mogelijk en ben dan in een paar minuten in Overberg. Daar stop ik voor wat sportdrank en een praatje met een andere fietsfanaat, die overigens nu voor een cabrio hier rondkijkt. Hij vertelt dat ie vorig jaar in 19 dagen naar Barcelona gefietst is. Hmm, straf tempo. Dat het best wel zwaar was af en toe, zegt ie. Vooral het kamperen. Ik vraag of hij doorgaat met mij moed in te praten. Ik vraag me nu al af waarom ik hier aan begonnen ben...
Ik stap weer op en wijk nogmaals van het routeschema af. Niet via de Amerongse berg -ff geen zin an- maar door Veenendaal en daarna een lang stuk goed asfalt naar Rhenen. Daar valt het oprijden van de brug voor het eerst erg mee.

P1020186

Ik stop bij het binnenrijden van Kesteren voor een korte lunch (het is half acht). Stap meteen weer op want de ETA voor Nijmegen is 21.00u. Via Opheusden gaat het snel naar Dodewaard. De 40km grens is al lang gepasseerd en het ritme begint er goed in te komen. De rit over de Waalbandijk is erg mooi bij dit late avondlicht. Nog even een klimmetje om de Waalbrug te nemen en ik ben in Nijmgen waar ik al wordt toegezwaaid vanaf de finish. Bijkomen en douchen en verzorgd worden, heerlijk! Daarna nog even de stad in voor eentje bij de Lux op het terras.

En Route

Het is zover ik ga op vakantie! Eindelijk dan, ik dacht al dat het er niet meer van zou komen, geintje...

P1020179

Globaal komt de route er op neer dat ik van huis naar de Middelandse zee fiets. Maar 't blijft vakantie en ik blijf RobT, dus onderweg kunnen de plannen nog volledig anders worden: alle opties zijn open.

Als het oorspronkelijk plan blijft staan dan volg ik route G van dit kaartje. De 2 boekjes die erbij horen vind je o.a. bij de fietsvakantiewinkel. Goh, wat een verrassing.

Nog even wat cijfers: de fiets weegt 20kg, ikzelf gekleed en wel (duh) en de bagage inclusief gevulde bidons 32kg. Bij elkaar 136kg, say no more...

dinsdag 27 juni 2006

Parts 4

De fietsenmaker in Hooglanderveen (Mossink) wilde me graag helpen. Z'n vader kan het onderdeel namaken uit "high tech" aluminimum! Erg leuke geste natuurlijk maar voor een onderdeel van normaal nog geen euro wel wat teveel van het goede (reken op 20-30 euro). In Kattenbroek zijn ze iets meer "down to earth". Ze hebben iets dat ik ervoor kan gebruiken maar er zit maar 1 kabelstopper op. Dan neem ik er toch gewoon 2!

P1020157

Het is bedoeld voor de kabel van de voorderailleur op wat oudere fietsen en wordt bevestigd onder de crankas. Er zit een kwartrond doorvoergootje aan voor de kabel, dat zaag ik eraf. De framebuismaat van die oude fietsen was 28mm. Dat zijn mijn bovenste en staande buis ook, maar de onderste buis is 32mm, laat ik nou net van plan zijn de twee kabelstoppers daar te monteren. Met een langer en smaller boutje dat ik in een bocht buig (zeg maar stevig tikken met een hamer) wil het net lukken ze vast te zetten. Daarna snel de kabels er weer op en testen: het werkt prima de luxe! Tijd voor een lange duurtest...

Parts Part 3

Tja, als je het ene onderdeel loshaalt, vervangt en afstelt dan vallen er meteen ook andere "gebreken" op. Het schakelen wilde de laatste tijd niet altijd even goed. Na het inkorten van de ketting en het controleren van de afstelling van de derailleurs blijkt de stand van de voorderailleur invloed te hebben op het schakelen van de achterderailleur. De buitenmantels van beide derailleurkabels worden in het zelfde blokje "afgestopt".

P1020150

Dit blokje tordeert iets om het bevestigingsboutje, omdat het in de loop der jaren iets is kromgetrokken en er zodoende nu speling zit aan de voor- bovenkant. Bij spanning op de voorderailleur wordt de achterderailleur ook iets extra aangetrokken. Rijd ik met het binnenblad voor dan is er meer speling in de achterderailleurkabel en mis ik de op een na lichtste versnelling. Bergop speelt me dat telkens parten. Vandaag maar eens kijken of ik hiervoor een oplossing kan vinden.

Parts Part 2

P1020138

Het nog noodzakelijke onderhoud voor vertrek: vervangen van freewheel en ketting. Inderdaad: freewheel. Mijn fiets is nog uit de tijd dat je het freewheel met de tandwielen erop in een keer vervangt. Tegenwoordig zit het freewheel "vast" op de as en vervang je de cassette van/of losse tandwielen.

maandag 26 juni 2006

Vakantie!!!

Dacht ik vorige week over vandaag toen ik zei dat ik nog een week eindjes aan elkaar ging knopen. Als je daarmee begint komt er natuurlijk nooit een einde aan, ik had beter moeten weten. Vandaag dus nog wel bezig geweest voor mijn werk, gelukkig thuis zodat ik niet werd afgeleid door andere zeer belangrijke werkgerelateerde dingetjes en het kon beperken tot halverwege de middag, uiteindelijk toch bijna een hele werkdag. Wel relaxed zo zonder reistijd en je doet echt 2x zoveel!
Nog wat tijd over voor de voorbereiding van mijn fietstocht. Helaas gooit een spijker in de band van mijn auto roet in het eten. Eerst nog even naar de bandendokter. Als dat verroeste reservewiel tenminste onder de auto uitkomt. De bout waarmee het rek waar deze inhangt is bevestigd, wil na een halfuur sprayen met kruipolie, krachttermen uiten en wrikken met een waterpomptang (multifunctie zo'n ding), voldoende draaien om het wiel er net uit te kunnen lichten. Snel naar de bandensuper die in no time het bandje geplakt er weer onder heeft zitten en zonder krachttermen het reserve wiel weer op z'n plaats legt. Hij laat de bout voor wat ie is en vind het wiel er voldoende stevig onderhangen.

woensdag 21 juni 2006

Stilte Voor De Storm

Ik zou dus al aan het fietsen zijn, maar dat is niet zo. Ik word nog opgehouden door wat losse eindjes op "het project" en een medisch onderzoek (niets zorgelijks). Mijn vertrek is gewoon een weekje later, wat maakt het uit.

zondag 18 juni 2006

Zomer!

P1020113

Ineens is het dan zover: de lelies komen uit, de zomer is begonnen. Lekker weer trouwens, prima fietsweer ook. Echt zonde om de komende week nog op kantoor te zitten. Dat wordt dus een weekje (of 2) extra vakantie...

dinsdag 13 juni 2006

Koud He!

IMG_0091

Het is hier niet te harden zo warm. Hiernaast staat de airco op 10 maar helaas kunnen wij daar niet van meegenieten. Een half open raam biedt vanwege het ontbreken van elk zuchtje wind ook geen verkoeling. Nog een half jaartje dan zitten we in een nieuw gebouw...

zaterdag 10 juni 2006

Route "Eddy Stigter" Editie 2006

Het is volbracht! De eerste editie van de route "Eddy Stigter" is onder begeleiding van de stichter zelf, door Andre, Jan, Harrie en mijzelf uitgereden. Al om 6 uur lag de organisator in zijn bed te draaien, onrustige beenspieren en mogelijk ook nog wat nervositeit over de goede afloop maakten dat hij zich al vroeg mentaal aan het voorbereiden was.

Eddy

Na een licht ontbijt controleren we het materiaal en gaan om 9 uur van start. Vanuit ons onderkomen bij CCR net boven Remouchamps kiezen we de weg naar La Reid, omhoog dus. De benen worden meteen getest. Voorbij La Reid gaat het in de richting van Spa en daar voel ik dat mijn ontbijt lichtelijk in de weg zit. Bij de beklimming van de Vecquee zit ik er al gauw behoorlijk doorheen, het is warm -zeg maar bloedheet- en halverwege de beklimming ziet het zwart voor mijn ogen. Waarom doe ik dit eigenlijk?

Reculémont

We rijden verder richting Sart en Tiege en tijdens de afdaling herstel ik voldoende om de korte klimmetjes zonder veel moeite op te rijden. Harrie klaagt al vanaf het begin over zijn materiaal. Dit zijn we inmiddels wel van hem gewend. Na wat aanpassingen aan de stand van z'n stuur hopen we dat het beter wordt. We rijden door Jalhay en beginnen meteen daarna aan de klim naar Baraque Michel, een lang recht stuk met heel in de verte mogelijk het einde van de klim. Edward en Andre gaan zoals steeds voorop, Harrie nu erachter aan en Jan en ik sluiten de rijen. Halverwege verlies ik de aansluiting met Jan door wat problemen met de achterderailleur. Omdat we nu al bijna 40 km hebben gereden ben ik voldoende "opgewarmd" (het is bijna 30 graden!) en rijd het gat naar hem en Harrie dicht. We stoppen even om te recupereren en rijden vervolgens naar de top waar we een koffiepauze nemen.

Lange rechte wegen

Hierna wacht ons een lange en verdiende afdaling naar Malmedy. Het eerste stuk over een rechte weg met de wind op kop. Harrie en Andre gaan er hard vandoor, Jan en ik doen het wat rustiger aan. Edward komt me "ophalen" en samen rijden we kop over kop tot aan het stuk tussen de bomen. Daar blijf ik in de bochten op "veilige" afstand. Beneden wachten we even op Jan en vervolgens doorkruisen we Malmedy en gaan op weg naar de volgende klim met als doel Recht. Daar gaat Harrie even liggen -om te snurken?- wat ons doet vermoeden dat hij niet verder wil... Uiteindelijk wordt hij toch weer wakker en rijden we verder naar Vielsalm. Van daaraf gaat het grote verzet er weer op en koersen we met grote snelheid af op Wanne.

Na de eerste beklimming denk ik er al te zijn. Dat valt even tegen wanneer na een korte afdaling de echte klim pas begint. Met zo'n laag tempo ben ik nog niet eerder omhoog gereden, wat is dit steil en zwaar. Edward is al voorbij en haakt aan bij een ander groepje. Andre blijft in mijn vizier doordat hij zwaar slingerend omhoog rijdt. Ik vraag me af wat hij in zijn bidon heeft zitten. Later verklaart ie dat hij wat verkoeling in de schaduw van de bomen aan de linkerkant van de weg zocht. Waar dat slingeren dan goed voor was? Aan het eind van het zwaarste stuk staat een bankje en daar zit Edward op ons te wachten. We worden geacht even uit te rusten...

Verplichte pauze na de beklimming van de Wanne

We lessen onze ergste dorst en sturen een motorrijder de verkeerde kant op waarna we het laatste stuk door het bos omhoog rijden. Over de top gaan we niet rechtdoor naar Stavelot zoals oorspronkelijk in de route stond aangegeven maar slaan in Wanne direct linksaf naar Trois Ponts. Deze afsnijding van no. 13 in de route was al vroeg afgedwongen door Harrie. Omdat het al laat begint te worden en we nog niet hebben geluncht komt nu het skippen van no. 16 en 17 ook ter sprake. Dit betreft de klim van Le Rosier. We besluiten eerst te gaan lunchen in Trois Ponts waar we om 4 uur arriveren. Uiteraard is de keuken al een uur gesloten en moeten we het doen met wat taart en fruitdrankjes. De rest van de route staat ter discussie en het plan is om het meest vlakke vervolg langs de rivier te kiezen. Dat betekent dat we La Gleize nog wel op moeten.

Reculémont

In Stoumont weet Eddy ons te overtuigen dat de route over de Vecquee door Desnie korter, sneller en niet zwaarder is dan de route langs de rivier, met de gedenkwaardige opmerking: "zonde om die beklimming te laten liggen". Samen met Jan rijd ik in een wandeltempo omhoog om zo ook nog wat te kunnen kletsen en om ons heen te kijken. Bovenaan gekomen blijkt dat wij de omgeving een stuk beter in ons hebben opgenomen dan de andere deelnemers. Na een laatste rustpauze om te drinken zijn we in no time weer terug bij CCR. Het is dan inmiddels 10 uur later dan toen we vertrokken.

Nu is het moment voor hetgeen waar we al de hele middag naar uitkeken:

We zijn tenslotte in Belgïe

donderdag 8 juni 2006

Onderdelen!

Net op tijd arriveren vandaag mijn bestelde fietsonderdelen: banden, bidons, houders, remblokken, kabels etc. Dat wordt vanavond nog even doorklussen, maar achterremblokken en achterband moeten zeker voor de tocht van zaterdag worden vervangen.

P1020112

maandag 5 juni 2006

De 7 Provincien

P1020044

De Pinksterdagen stonden voor mij in het teken van een toer door 7 provincies. In totaal een rondreis van ruim 1000km die tot doel had mijn moeder van haar huis naar Assen en weer terug te brengen. Dit nog als "goedmakertje" voor mijn verstek laten gaan op haar verjaardag. Als uitvalsbasis voor deze toer kozen we voor halfpension bij Hotel Kaak en co op een toplocatie in Nijmegen. Daar kwamen we twee dagen bij tussen het reizen door en genoten van verzorgd ontbijt, hapje voor onderweg en luxe diners. Uiteraard ontbraken onderweg de verplichte chauffeursstops (rijtijdenwet!) niet.

P1020066

Berend's Bordje

P1020055