maandag 30 oktober 2006

Bones

Sinds de rustdag in mijn "Toer de Frans" en mijn aanvaring met het plafond boven het afstapje in de kerk in Sts. Maries heb ik al last van een stijve. Een stijve nek dus. Mijn collega's wijten het aan stress, maar dat is natuurlijk projectie. De chaos op het project GMK en de onduidelijkheid over de organisatie is begrijpelijk voor hen heel stressvol. Sinds mijn "Toer de Frans" experience ben echter ik volkomen ZEN en laat ik mij door dit soort verwikkelingen niet meer uit mijn spoor trekken. Omdat mijn blikveld al drie maanden beperkt is en dan vooral ter rechter zijde -of dat erg is, is maar de vraag- en ik vaak toch een branderig gevoel in mijn nek heb, ben ik vanochtend eindelijk bij een bottenkraker beland. Bottenkraker? Tegenwoordig noemen we dat, in het tijdperk van politieke overcorrectheid, een manuel therapeut.
Tot vandaag had ik totaal geen beeld van zo'n iemand en zijn/haar praktijken, anders dan een engig idee van krakende botten, knakkend kraakbeen en verschuivende wervels. Sinds vanochtend ben ik overtuigd "believer", sterker nog: Experienced! Geweldig wat zo iemand kan veranderen in je lichaam met op het eerste gezicht een simpele en korte behandeling. Kon ik tot vanochtend mijn hoofd naar rechts maar zo'n 60 graden verdraaien voordat alle spieren aan die zijde zich samentrokken, na de behandeling is dat weer de bijna standaard 90 graden. Even liggen op je rug, een stevige hand die je nek ondersteunt, druk in de nekpezen, waarbij de linkerkant zeer pijnlijk is. Vervolgens een draai van het hoofd links, een draai rechts, verliggen van het hoofd naar links, nog een draai links, rechts, het commando ontspan maar even en vervolgens een stevige ruk omhoog in het verlengde van de kruin, een heldere knak en het gevoel dat je hele lichaam weer stroomt. Heerlijk, de blokkade is ineens helemaal weg! Al de hele dag is het voorzichtig testen of de blokkade nog steeds weg is. De pijn en het warme gevoel in spieren en pezen is nog niet weg, maar mijn hoofd beweegt weer soepel alle kanten op. Mijn blikveld is weer ruimer, het is tijd om weer mentaal oost-indisch blind te worden.

vrijdag 27 oktober 2006

Barmhart

maartenvanroozendaal

Ik zag 'm meer dan een maand geleden in een of ander tv-programma en was meteen onder de indruk. Een vage herinnering aan een uitzending enkele jaren geleden riep iets van herkenning op, maar meer nog de energie die afstraalde van deze muzikant. Toen ik begin september z'n naam tegenkwam in het programma van de Flint was er dan ook geen aarzeling: kaartje bestellen! Vanavond was het dan eindelijk zover, vol verwachting neem ik op de derde rij van de tribune plaats, ideaal omdat je op ooghoogte van de artiest zit.

Het theaterconcert begint rustig maar al in het tweede nummer barst het geweld en de door drank en rook getekende stem van Maarten volledig door de geluidsbarriere. Bij de heftigste pianoberoeringen is de tekst van Maarten niet meer te verstaan, helaas. Zijn begeleiding op contrabas -soms met drumstok- en gitaar -keus uit 4- kwijt zich meer dan van hun taak en steunen zo nu en dan ook vocaal. Het programma varieert van stevig via gevoelig naar humor. Anderhalf uur puur vermaak en stevig gevoel. En ineens is het over...

zondag 22 oktober 2006

En Forme

...een beetje bewolkt, en een klein zuchtje wind. Na Vannecourt volgt een heerlijk glooiend stukje en voor het eerst sinds ik hier aan begon, gaat het fietsen vanzelf. Het gevoel dat je lichaam zorgt voor de voortbeweging en dat je je gedachten de vrije loop kunt laten. Dit is genieten, elke trap meer verhoogt de vreugde. Ik geniet van het ronddraaien van de trappers, het zoeven van glooiing naar glooiing, het uitzicht, de omgeving, het boerenland, mijn gedachten...
lees verder

zondag 15 oktober 2006

Man Met Hamer

...de hele dag van dit onduidelijke weer, nat maar wel bloedheet. Zweten in deze omstandigheden is lastig, zo niet onmogelijk. Als gevolg daarvan drink ik minder dan ik de afgelopen dagen gewend was. Voor Bettelainville kom ik hem tegen, ik probeer te doen alsof ik 'm niet zie, negeer 'm, kijk de andere kant op en fiets wat harder door. Ai dat is niet slim, nu staat ie vlak voor me en haalt onverbiddelijke uit. Hij raakt me vol...
lees verder