Nieuwe Oude Fiets!

Net een tweede hands racefiets gekocht. Waarom? Nou, omdat ik zin had om iets te kopen en ik gek ben van fietsen. Of is dat teveel een "vrouwen" antwoord voor de stoere vent waarvoor men mij houdt? Goed, ik ben al een tijdje op zoek naar een fiets om aan te kunnen sleutelen om zo mijn vaardigheid daarin te verhogen. Hoort natuurlijk bij de voorbereiding op mijn tocht naar Frankrijk. Omdat ik mijn hybride niet wil verklooien, heb ik daar nu een andere fiets voor. Laat de vorige eigenaar het maar niet horen.



Natuurlijk ga ik er af en toe wel een stukje op pedaleren. Het lijkt me een fijne fiets, morgen oordeel ik verder...

Foto's

Langzamerhand ontstaat er een redelijk gevuld foto-album van mij op Flickr. Veel foto's zijn publiek en kunnen dus door iedereen in de hele wereld (nou ja, de hele wereld...) bekeken worden. Er zitten echter ook foto's bij die ik niet publiek wil/kan/mag tonen. Een aantal hiervan is zo prive dat alleen ik zelf ze zou kunnen bekijken (maar wil ik dat wel?). De rest is toegankelijk voor vrienden en/of familie. Ben je nieuwsgierig of jij mogelijk in compromiterende omstandigheden op een foto uit die laatste categorie foto's staat? Neem dan een gratis Flickr account en zorg dat je mijn vriend(in) en/of familie (veel succes) wordt. Tip: maak eerst een Yahoo account aan, zie de Flickr inlog pagina.

Regenjas

Niet eerder heb ik zoveel plezier gehad van mijn regenjas. Twee dagen er in rondfietsen maakt het haast als tot een tweede huid. Ik ben ook meteen genezen van mijn "regenfobie op de fiets"! Als het niet te koud is en er niet teveel wind staat, is fietsen in de regen zelfs erg lekker! Zet wel iets met een klep op je kop en smeer vooraf je benen in met vet (uierzalf werkt prima). De regen-overschoenen die ik deze twee dagen testte voldoen voor een uur, daarna krijg je toch natte voeten al gaat dat heel langzaam. Prettig is wel dat de regen die van je benen afloopt niet je schoenen en sokken instroomt. Je voeten worden vooral nat van opspattend water dat langs de onderkant via de zijkanten je schoenen doorweekt.

Het gevoel van fietsen in de regen is te vergelijken met lopen door de plassen, wat je als kind wel doet maar waarvan je later vergeet hoe leuk dat is.

Drachenfelsen!

Het regent niet meer! Nog ff en de zon gaat schijnen. Snel ontbijten, klaarmaken voor het fietsen en vertrekken. Op het moment dat we opstappen: de eerste druppels. Vandaag kiezen we een route ten zuiden van onze uitvalsbasis. We gaan in de richting van -wat is het ook alweer Harrie- Konigsberg, euhh Winterberg, nee: Konigswinter! En daar zijn de Drachenfelsen op zo'n 450m hoogte. Die zullen we niet helemaal nemen want het laatste stuk gaat per Zahnradbahn, zo vernemen we van de hotelier van dienst. Het gaat steeds harder regenen en in no time zijn we alweer net zo nat als gisteren. Voor Harrie is dit net teveel van het verkeerde weer... Daar komt nog bij dat zijn materiaal niet in orde is, zelfs na een volledige beurt van de erkende fietsenmaker. Ondanks de regen hebben we het door de vele klimmetjes niet koud. Wel merken we dat we wat minder snel vooruit komen dan gisteren. Dat is ook debet aan de problemen met het materiaal en omdat we vaker stoppen om wat te eten. Al fietsend is het lastig om met de koude handen de verpakking van de mueslibars, snelle jelles en kaptein koeks open te krijgen. Na zijn vochttekort gisteren is Harrie druk in de weer met drinken.
Bergaf is het afzien, zowel vanwege de zelf opgewekte tegenwind met een chill factor van min 20 als door de striemende regendruppels in je gezicht die bij 60km per uur aanvoelen als kiezelsteentjes. Het remmen blijft spannend met zoveel water op de weg. Rond half drie zijn we weer terug in Stadt Blankenberg en doen nog een paar bakjes in Haus Sonnenschein (duh). Nog 2,5 uurtjes rijden en we kunnen weer douchen...

Trainingskamp Hennef

Met de ardennen op 10 juni voor de boeg als angstgegner, vertrekken Harrie en ik vandaag naar ons trainingskamp in Duitsland. Voor de broodnodige variatie nu eens niet het Sauerland met uitvalsbasis Ludenscheid, maar iets zuidwestelijker nabij Bonn. We nemen onze intrek in Hotel Haus Sonnenschein -what's in a name het regent al vanaf het moment dat we Duitsland binnenreden- en maken snel kwartier om te kunnen vertrekken. De regenjassen gaan meteen aan, we nemen geen risico's. Ik heb ook super-de-buper luxe overschoenen voor tegen het natworden van mijn onderschoenen bij me en die ga ik nu mooi eens aan een test onderwerpen. We hebben zo'n 60km voor de boeg met voldoende klimmeters. De route voert globaal via Hennef, Much, Ruppichteroth, Windeck, Eitorf en weer terug naar de basis: Stadt Blankenberg. Zoals de naam al doet vermoeden gaan de laatste kilometers redelijk steil (met echte haarspelden!) omhoog. Net na vijven zijn we terug en douchen en verkleden ons snel om direct onze honger te kunnen stillen. Daarna verlangen we naar ons bed en een goede lange nacht met diepe slaap. Om half tien zijn we vertrokken naar dromenland.

Laxeflux

Vandaag een beetje rondgehangen bij de Lolo's, meteen maar wat tools vastgehouden en wat Luxaflex aan stukken geknipt.

Gewichtig

Sinds ik vorig jaar maart gestopt ben met roken is er steeds meer van mij gekomen. 20 April dit jaar vond ik dat ik voldoende gegroeid was en besloot dat het snoeiseizoen moest beginnen. Nu een maand later ben ik 4 kilogram lichter, maar het eind is nog lang niet in zicht. In totaal beoordeelde ik mezelf op 16kg te zwaar, in dit tempo heb ik nog 3 maanden te gaan.

File

Bij het uitrijden van mijn straat sta ik al in de file. En dan te bedenken dat in deze wijk de komende jaren nog minstens 4x zoveel mensen komen wonen...

Groninger Museum

Zondag: ideale dag voor een museum bezoek. Voor ons is dat 100 meter wandelen naar het Groninger Museum. Maar eerst even onze koffers stallen op het station, dat scheelt wat sjouwen en geeft straks nog wat ruimte om een laatste afscheids-stadswandeling te maken. Het museum zelf is al indrukwekkend genoeg om bewonderd te worden -we zijn er allebei voor de 2de keer- maar de tentoonstelling van Marc Quinn laat een zeer diepe indruk na. Ook als je niet in de buurt bent dan zou ik even een kijkje gaan nemen! Rond 1 uur verlaten we het museum om nog wat plaatjes van de stad te schieten. Het weer is zeer afwisselend en na wat rondslenteren met De Kostery als "vaag" doel nemen we daar in de zon plaats op het terras.



Na een laatste koffie in Groningen en nog een broodje met geitenkaas en honing (hmm...) toe wandelen we richting station om met de eerste druppels van een stortbui weer plaats te nemen in de eerste klas, op weg terug naar Amersfoort via allerlei creatieve "omzwervingen" bedacht door de NS.

Groninger Da Vinci Night!

Inderdaad: we gaan naar Groningen en wel met het openbaar vervoer. Volgens Mireille voor mij een "niet zo logische" keuze. Maar uiteraard steekt daar het verschil tussen mannen- en vrouwenlogica weer de kop op. Via de site van de NS komen we er achter dat door de werkzaamheden aan het station Vathorst -gunstig omdat dat eind mei al opengaat- we zullen reizen via Deventer -ongunstig omdat dat een uur extra reistijd oplevert. We reizen met een lentetoer kaartje wat betekent dat we eerste klas reizen voor de prijs van een weekendretour tweede klas. Voorwaarde is wel dat we samen reizen, en daar was het nou net om begonnen. Om 5 uur arriveren we in de Hoofstad van Groningen en wandelen via een enorme omweg naar pension Tivoli, dat inderdaad op zo'n 200 meter van het station ligt. We installeren ons in ons riante onderkomen en doen daarna wat inkopen om vervolgens een goede cappu te scoren.



Daarna wandelen we naar de Turfgracht voor onze eerste Da Vinci experience van de avond: de Osteria Da Vinci. De wandeling er naar toe is genieten, wat is dit een mooie en gezellige stad! Veel te doen en vandaag als extra druktemaker de kermis. Jammer dat Groningen zover weg van de rest van de wereld is, anders zou ik er zo gaan wonen.



De osteria is haast niet met woorden te beschrijven, de kaart is zeer uitgebreid en de gerechten die we kiezen zijn eerlijk en oprecht Italiaans. Dit is beter dan we de laatste jaren waar dan ook in Nederland (en Italie!!!) buiten de deur hebben gegeten. Goede ingredienten en gevoel en oog voor kwaliteit voeren hier de boventoon. Niks poespas, gewoon goed en lekker koken en daarna smullen! Hier willen we zondermeer morgen weer eten en de weken daarna ook. Wat de kaart betreft is dat geen enkel probleem, hier kun je een maand genieten zonder 2 keer hetzelfde te eten.
We nemen geen dessert en wandelen net voor negenen naar Bioscoop Camera om de kaartjes voor de Da Vinci code af te halen. Deze bioscoop gaat binnenkort sluiten en de entree is daarom maar 5 euro. Dat laatste vinden we prima maar het is jammer dat zo'n sfeervolle bios uit het centrum van Groningen verdwijnt. De "verhuizing" gaat naar Euroborg...

Weekend!

Gezellig, vandaag gaan we op stap, een kort weekendje weg. Waarnaartoe kan ik nog niet vertellen omdat het voor Mireille nog een verrassing moet zijn. Dat was het tot 5 minuten geleden voor mij ook. Net niet op de bonnefooi...

Biet

Kocht net gekookte bietjes en vond ze wel erg grof geraspt.

Moe

Beetje uitgeput ben ik wel. Vandaag sinds lange tijd weer wat aan deze weblog gewerkt en foto's ge-upload. Vanmiddag nog gefietst (50km) en ik kon merken dat het skwasjen van gisteren nog in mijn benen zat: ik kwam amper vooruit. Duidelijk last van weigerende quadriceps. Ik vraag me af of dat skwasjen wel zo gezond is voor je lichaam. Tja, het blijft natuurlijk wel een (erg leuk) spelletje! Ik was eigenlijk van plan om 65km te fietsen maar door al dat enthousiaste getyp hier werd het wat laat om voor het bezoek van vanavond nog op tijd terug te zijn. En dan had ik natuurlijk ook nog geen boodschappen gedaan. Goed, het bezoek is weer weg, het was weer erg gezellig nog bedankt P&C, en zo tijd om naar bed te gaan.

Tour De France 2006

Of moet het zijn "Ronde van Frankrijk 2006"? In elk geval: in juni ga ik proberen om in een paar weken van Amersfoort naar de Middelandse zee te fietsen. Bij elkaar ongeveer 1450km. Sinds begin april worden de benen wekelijks meer en meer getraind. De voorbereiding begint nu in een stroomversnelling te geraken. De route wordt gepland, met een globale inschatting van de dag-etappes. Mijn fiets moet de komende week nog een hele grote beurt en mogelijk revisie of vervanging van wat onderdelen ondergaan. Als het weer rond hemelvaart meezit dan ga ik met Harrie wat pedaleren in het Sauerland om zo alvast te wennen aan de accidentatie in de Ardennnen. Want al langer staat vast dat ik met een groepje fiets-recreanten (duh) op 10 juni een rondje ga fietsen in de Ardennen, en dat past mooi in mijn route schema. Waarschijnlijk wordt dat dan etappe 4 en als fijn vooruitzicht: een dagje klimmen ZONDER bepakking.



De komende weken zal ik op deze blog verhalen van mijn voorbereiding en daarna zoveel als mogelijk verslag doen van mijn "toer de frans". Natuurlijk met actuele beelden.

Moedersdag 2

Ik ben blijven slapen, het is ook zo'n kolere-eind rijden. Natuurlijk heb ik mijn fiets meegenomen en ik stap rond elven op voor een rondje limburgse heuvelen. In de miezerregen bij een temperatuur van 20 graden doe ik een herinneringstocht naar mijn jeugd. Via Merkelbeek, Doenrade, Oirsbeek, Schinnen en Geleen fiets ik naar Sittard. Daar is het even droog en ben ik al zodanig opgewarmd dat de regen mij niet meer deert. Ik steven af op de beruchte Windraak en maak daarna nog een extra rondje door Puth, Schinnen, Oirsbeek, Doenrade en via Oirsbeek (omdat het er zo mooi is en ik na al die jaren toch nog een heel mooi straatje heb ontdekt waar ik toen alleen maar voorbij ben gefietst), Amstenrade en Merkelbeek weer naar homebase. De 35 kilometer voelen goed en ik ben weer helemaal fris in mijn hoofd, lekker! Daarna lunchen we nog samen, voor mijn moeder is dat een gezond fruittaartje met brooddeeg, tja het is haar dag dus 't mag! Tegen tweeen gaan we samen naar Sittard waar ik bijklets met mijn zus en zwager.

Moedersdag

Morgen pas, maar da's geen reden om niet vandaag al naar het zonnige -was't maar waar, in heel Nederland schijnt de zon, behalve in Limburg- zuiden af te reizen, om mijn moeder in de bloementjens te zetten en natuurlijk ook lekker voor haar te koken. 't Was alweer even geleden dat we elkaar zagen en ik had -shame on me- op haar verjaardag verzuimd vanwege buitenlandse verplichtingen. We kletsen als vanouds wat af en het is tot laat gezellig.

Fiets Pimpen

Vandaag zijn de nieuwe fietsonderdelen binnen gekomen die ik bij een duits internet-postorder-bedrijf had besteld. Ik ga mijn fiets pimpen, wel functioneel natuurlijk want het moet lichter en niet zwaarder worden. Ik ga proberen om vanavond nog het racestuur en de remgrepen te monteren, zodat de fiets weer berijdbaar is en ik 'm morgen mee kan nemen naar Limburg. Dan moet ik wel doorwerken want de zon is al aan het zakken. Het demonteren van het originele stuur kost veel tijd omdat alle onderdelen ervan af moeten en de handvatten zitten erg vast. Als alles los is probeer ik het racestuur door de "ahead" te frotten. Dat lukt op geen enkele manier. De eerder bedachte constructie met een aparte stuurpen en "ahead" met afschroefbare stuurklem is de enige manier om het racestuur te monteren. Dit had ik eigenlijk al voorzien, maar hoopte dat het eenvoudiger kon. Nu moet ik op het web weer opzoek naar passende onderdelen. En mag ik op het eind van de avond alles weer in elkaar gaan zetten, anders heb ik morgen niets om op te fietsen.

Zodmes Voorjaar 2006

Na veel pogingen tot het maken van een Zodmes date is het dan zover! In plaats van de gebruikelijke vier dagen monsteren we nu pas donderdagavond aan in Heeg. Twee bootjes, zes leden en de nodige proviand natuurlijk! Omdat het zo'n lekker warm weer is blijven ook de echte watersporters na tienen nog even zitten. De volgende ochtend vertrekken we voor elven (!) al en gaan via IJlst en Sneek naar het noorden. Net na Sneek passeren we een DHZ schutsluis. Voor iedereen -zelfs de zeer oudgedienden- is dit een geheel nieuwe ervaring.



Daarna gaat het voor de wind in de richting van Poppingawier (Poppewier). Een gehucht met -zo bedenken we 's avonds- zeer veel mogelijkheden en een grote toekomst. De volgende ochtend blijkt de toch al ruim aanwezige zuid-oosten wind nog wat te zijn toegenomen. We besluiten om via Toohorny (Terherne) naar Akkrum te varen. Uiteraard komen we onderweg weer door een schutsluis.

Voor De Wind

Vandaag gaat het me letterlijk voor de wind. Oftewel: ik heb de wind in de rug. Het eerste uur rijd ik 28 kilometer, een ongekende afstand. Het is prachtig weer en de rit over de waaldijk naar Dodewaard is nog nooit zo plezant geweest. De laatste keren dat ik Amerfoort-Nijmegen v.v. per fiets heb afgelegd heb ik andere routes gereden, juist om dit stuk te mijden. Nu, voor de wind en met de zon op mijn lijf, is het zeer aangenaam verzoeven. Ondanks de kilometers van gisteren voel ik me uitzonderlijk fit en in Rhenen besluit ik een extra beklimminkje aan het parcours toe te voegen. Dat bevalt zo goed dat ik ook nog de Amerongse berg "bedwing". Ik leg de 75 km -de route is weer wat korter geworden dankzij een afsnijding voor scherpenzeel, ik volg nu al eerder het valleikanaal- binnen drie uur pedaleren af. Ik ben ruim op tijd thuis om nog op te ruimen, verder in te pakken en te koken. Hannes komt eten en daarna vertrekken we naar Friesland om te gaan Zodmessen. Met dit weer heb ik daar nog meer zin in!

Aansterken

Omdat het zo mooi weer is en ik in voorbereiding ben voor een tochtje door de ardennen ga ik vandaag op de fiets naar Nijmegen. Maar eerst nog even wat tuinwerk doen, het wordt de komende dagen warm en ik ben maandag avond pas weer in de gelegenheid in de tuin te rommelen. Ik probeer mijn tuinpad wat te fatsoeneren en wat van de ingestroomde aarde tussen de stenen weg te halen. Het wordt wel een troep en het effect is minimaal, maar ik ben wel weer lekker bezig!



Alvast wat vermoeid stap ik net na twee uur op de fiets. Onderweg is er weinig tijd voor een foto maar dit leuke huisje trof ik net na Scherpenzeel.



Halverwege de rit precies bij het binnenrijden van Rhenen krijg ik een platte band. De eerste in een jaar! Goed om even te testen of en hoe snel ik dit nog kan, alles in het kader van de voorbereiding :-). Een half uurtje later ben ik weer op weg, maar heb nog niet gerust en gegeten dus dat doe ik vlak voordat ik Rhenen uitrijd, op een bankje met uitzicht op de Rijn. Wat is het hier mooi!

Een uur na de E.T.A. arrviveer ik in Nijmegen. Gelukkig staan de hulp troepen klaar om me te voeden, ik ben redelijk moe van het alsmaar tegen de wind in fietsen. Nu maar hopen dat de wind (nu zuid-oostelijk) niet naar het noordwesten draait, ik wil morgen weer terug fietsen.