maandag 30 oktober 2006

Bones

Sinds de rustdag in mijn "Toer de Frans" en mijn aanvaring met het plafond boven het afstapje in de kerk in Sts. Maries heb ik al last van een stijve. Een stijve nek dus. Mijn collega's wijten het aan stress, maar dat is natuurlijk projectie. De chaos op het project GMK en de onduidelijkheid over de organisatie is begrijpelijk voor hen heel stressvol. Sinds mijn "Toer de Frans" experience ben echter ik volkomen ZEN en laat ik mij door dit soort verwikkelingen niet meer uit mijn spoor trekken. Omdat mijn blikveld al drie maanden beperkt is en dan vooral ter rechter zijde -of dat erg is, is maar de vraag- en ik vaak toch een branderig gevoel in mijn nek heb, ben ik vanochtend eindelijk bij een bottenkraker beland. Bottenkraker? Tegenwoordig noemen we dat, in het tijdperk van politieke overcorrectheid, een manuel therapeut.
Tot vandaag had ik totaal geen beeld van zo'n iemand en zijn/haar praktijken, anders dan een engig idee van krakende botten, knakkend kraakbeen en verschuivende wervels. Sinds vanochtend ben ik overtuigd "believer", sterker nog: Experienced! Geweldig wat zo iemand kan veranderen in je lichaam met op het eerste gezicht een simpele en korte behandeling. Kon ik tot vanochtend mijn hoofd naar rechts maar zo'n 60 graden verdraaien voordat alle spieren aan die zijde zich samentrokken, na de behandeling is dat weer de bijna standaard 90 graden. Even liggen op je rug, een stevige hand die je nek ondersteunt, druk in de nekpezen, waarbij de linkerkant zeer pijnlijk is. Vervolgens een draai van het hoofd links, een draai rechts, verliggen van het hoofd naar links, nog een draai links, rechts, het commando ontspan maar even en vervolgens een stevige ruk omhoog in het verlengde van de kruin, een heldere knak en het gevoel dat je hele lichaam weer stroomt. Heerlijk, de blokkade is ineens helemaal weg! Al de hele dag is het voorzichtig testen of de blokkade nog steeds weg is. De pijn en het warme gevoel in spieren en pezen is nog niet weg, maar mijn hoofd beweegt weer soepel alle kanten op. Mijn blikveld is weer ruimer, het is tijd om weer mentaal oost-indisch blind te worden.

Geen opmerkingen: