Instortingsgevaar

Het huilen staat me nader dan het lachen. Al maanden "wacht" ik op de werkelijke start van mijn reintegratiebegeleidingstraject: hulp en ondersteuning bij het beter en stabiel worden, mijn valkuilen opzoeken en ze vervolgens dichtstorten. Na in oktober zelf de strijd te zijn aangegaan, in afwachting van de verdere uitwerking van het aanbod van mijn werkgever, had ik de verwachting in november te kunnen starten. Het door de revalidatiearts aangeboden traject heb ik hiervoor laten schieten. Nu, half januari ben ik wel verder, maar niet in het traject en zeker niet stabiel. Al eerder had ik een terugval, in november op en rond mijn verjaardag - zoek maar niet naar een causaliteit. Daar zocht ik de steun van de bedrijfspsycholoog om vooral het proces van overeenstemming over het traject te begeleiden. December kwam ik door op de toppen van mijn emoties, zowel in Madrid als later thuis, al schrijvend.

En nu is er na drie en een halve maand nog steeds geen formele en definitieve "GO". De barriere om te starten ligt bij mijn werkgever, die mij zowel een wortel voorhield als mij af en toe met een stok beroerde. En vervolgens zelf ging zitten afwachten. Want zoals veel later pas bleek was het aanbod van het traject aan stringente voorwaarden gebonden: mijn handtekening voor ontslag. De laatste weken voel ik mezelf langzaam afglijden, wat zeg ik: instorten. Na de behandeling bij de fysio van afgelopen dinsdag en de nawerking daarvan, voelt het alsof ik weer terug bij af ben. Mijn nek voelt hetzelfde als medio maart vorig jaar. Niet goed dus, helemaal niet goed. En de mentale uitwerking daarvan is ook weer even heftig. Meteen concentratieverlies, mijn geheugen werkt nog minder en mijn hoofd loopt al over als ik twee mensen tegelijk hoor praten. De afgelopen weken liep ik over de spreekwoordelijke spanten van het dak. Het huis staat er wel maar echt stevig is het niet. De wind jaagt er doorheen en vorige week op het hoogste punt had ik een wankel evenwicht. Hier lig ik dan, op de vloer van de kelder waarin een trap nog ontbreekt.
Ik ga maar even wat hout, een zaag en spijkers verzinnen. Heeft iemand nog een hamer in de aanbieding?