Blote Voeten

Spijkerbroek, blote voeten. Mijn witte shirt, achteloos geknoopt, hangt half open en toont je gladde buik. Je haren losjes, nog nat van de douche. Je ligt op de bank, op je zij, je linkerbeen schommelt naast de bank. Wang op het kussen, je staart in de verte, half dromend. Ik beweeg niet, van een afstandje observeer ik je. Mijn ogen zijn gefixeerd op het schommelend been dat in een traag ritme mijn gedachten gevangen houdt. Ik denk niet. Je hand raakt even je buik aan, een lichte kriebeling, zonder aandacht. Mijn blik verschuift en raakt je buik, plat en strak, toch zacht. Vanaf hier kan ik nog net de dunne haartjes rond je navel waarnemen. Je weet niet dat ik hier sta, je bent elders met je gedachten. Je ogen zijn gericht op een punt ver van hier. Met mijn ogen neem ik je lichaam in mij op. De twee knoopjes die wel dicht zijn aan het shirt, dat precies dáár onder spanning staat. Schuin tussen je borsten getrokken, de opening tussen de twee knopen tonen je huid met aan beide zijden je ronde welvingen. Ik schat in dat mijn hand er net tussen past. Het gevoel daarbij probeer ik in mij op te laten komen. In mijn gedachten raak ik je aan, lichte opwinding. Je krabt jezelf even in het kuiltje aan de onderkant van je borstbeen. Bij mij keert de rust weer. Je slikt en ik staar naar je hals, de twee pezen van sleutelbeen naar kaak staan gespannen en steken vooruit. Het kuiltje ertussen is gehuld in een donkere schaduw. Het zonlicht verlicht je hals en borst. Ik zie je traag ademhalen. Je bovenste borstreek is vlak, gebruind, aanlokkelijk. Zie hoe ik mijn hoofd er neervlei. Nog steeds heb je mij niet opgemerkt, ik neem waar, jij droomt weg. Een hand onder het shirt, je streelt jezelf in een kort moment. Je ogen sluiten langzaam, je lippen ontspannen, je gezicht opent in kalmte. Je komt tot rust, je laat het los. Nog een keer schuift je hand over de welving onder het shirt. Twee vingers strelen de gevoeligste streek. Je trekt je hand weer terug, je ruikt even aan een vinger. Onder het gespannen katoen zie ik een lichte verstijving, je windt jezelf op. Je eigen geur vervoert jezelf. Op mijn plek op afstand ruik ik je ook, mijn herinnering aan je geur. We genieten beide van jouw lichaam, we zijn weer samen.