Wake up in a city that is new

Twee maanden geleden, op 1 oktober precies te zijn, ging voor mij het licht weer schijnen. Eerst een beetje maar al snel werd het een grote vlam die ook in mij ging branden. Een maand geleden op 1 november startte vervolgens een nieuw avontuur, ik werd schrijver en kon weer verder met een nieuw hoofdstuk in mijn leven. En vandaag op 1 december 2007 werd ik wakker in een nieuwe stad. Madrid, niet eerder was ik hier, ik overwon mijn angst om deze reis alleen te maken en hier ben ik. Gisteren kwam ik aan, maar het wakker worden in zo'n stad, een miljoenenstad met leven dat de hele dag doorgaat, dat is de toets of je er thuis kunt zijn of niet. Vandaag heb ik het ervaren. Ik doe als een spanjaard nee ik moet zeggen Madrileen, eet als een Madrileen, wandel, ga met de metro als een Madrileen, ja ik voel me hier thuis. Ik blijf!

Gisteren verkende ik vluchtig de stad. Op het vliegveld trof ik Eline, 19 jaar uit Amsterdam. Beiden onhandig met de kaartjesautomaat voor de metro, ik iets eerder dan zij, kwamen we even in contact. Ik hielp haar op weg en hielp zo mezelf ook verder, de automaat was daarna de eenvoud zelve. Ik had daarvoor wel 2 keer uitleg gekregen van een overigens erg vriendelijk spaanse dame, die er daar gewoon voor zat. Op het perron van de metro naar de stad kwam ik haar weer tegen, Eline. We raakten aan de praat en besloten om samen naar het centrum te reizen. Ruim een half uur met de metro inclusief 2 x overstappen.

Ze is wat onwennig in het contact, ik begin de conversatie. Er dreigt een kleine aanvaring, ik zie haar blozen wanneer ik haar vraag of ze ook op mijn vlucht zat. Ik schakel naar het onderwerp schrijven en ik zie een lichtje fonkelen in haar ogen: gedichten schreef ze, voor zichzelf om haar emoties een plaats te geven. We hebben iets gemeenschappelijk en het gesprek vlot verder langs sport, fotografie, Madrid, reizen, kunst, cultuur, studeren. Voor we het doorhebben zijn we op metro station Gran Via, mijn eindpunt van deze korte reis. Ik neem afscheid van haar, ze gaat op zoek naar "de beer die appeltjes uit de boom eet". Daar ziet ze haar vriendin later op de dag, de vriendin die al een tijdje in Madrid woont.

Ik heb nog wat te regelen voordat ik mijn flat in kan. Eerst de sleutels ophalen, Gran Via 15, Hotel Plata. Geen sleutels, is het nog te vroeg? Wel heb ik hier een gesprekje met een Roemeense die op mijn vraag hoe ze het vind in Spanje, haar hart lucht: ze mist haar vaderland en Spanje is zo dor en droog. Eens zal ze terugkeren, ook al is het land erg arm en zijn de kansen op een welvarend leven klein. Geluk zal ze er zeker vinden.
Om de hoek is Don Quijote - de school - gevestigd. Calle de la Virgen de los Peligros. Ik zoek me rot, maar kom er pas met de hulp van 3 Madrilenen: een man die een taxi voor me aanhoudt om te vragen waar die "maagd van het gevaar" ergens zit. En dan loop ik er nog 3 keer voorbij voordat ik het bordje naast de deur zie. Huisnummers vinden levert je hier een stijve nek op. En nekklachten heb ik al, zover kan ik helemaal niet omhoog kijken! Ik ben oveweldig door deze stad. Hele grote gebouwen, brede straten, veel verkeer, heel veel mensen en continu lawaai. Het is hier 24 uur per dag kermis, zo'n geluid. En de lucht. We hadden een "knijp" moment, Eline en ik, bij het verlaten van de metro. De trap oplopend snoven we allebei tegelijkertijd onze neus op, om te ervaren hoe deze stad ruikt, maar ook om frisse lucht binnen te krijgen na de bedomptheid van de metro. Tegenvaller, een vieze geur van rook walmde ons tegemoet. We lachten om onszelf: wat grappig zo'n zelfde behoefte om de stad op te willen snuiven.

Ook bij don Qujiote geen sleutel, ik had meteen naar het adres van Maria Carmen gemoeten. Tja dat stond niet zo in de brief. Het maakt niet uit, ik heb een leuke ontmoeting kado gekregen op mijn reis met de metro. Het is goed zo. Eerst maar even wat eten. Nog onwennig in deze grote stad, stap ik bij de McDo aan de Gran Via binnen. Een cafe solo en een muffin. De koffie is fantastisch!
Hierna op naar het adres dat ik bij me heb. Hmm, wel spannend, hoe zal ze eruit zien? Hoe is haar moeder? Hoe ziet mijn kamer eruit?