Gisteren heb ik mijn oude, allereerste spaanse gitaar weggebracht. Vorig jaar kwam ik op een ochtend de woonkamer in en zag ik dat alle snaren raar gekruld zaten. De kamplaat had losgelaten. Verdorie, dat deed toch wel pijn! Mijn eerste gitaar kapot... Na bijna 30 jaar er op gespeeld te hebben was het over en uit... Ik ben toen naar de gitarenman gegaan: Kees Dee op de leusderweg. Het zou meer dan 100 euri kosten om te laten maken en dan was het nog maar de vraag of en hoe lang het goed zou blijven. Een andere kopen was een verstandiger beslissing. Dat heb ik toen met behulp van een sponsor (dank Sylvia!) gedaan. Sindsdien speel ik weer meer gitaar. Maar toch bleef het kriebelen. Omdat het gevoel en geluid van die oude vertrouwde inmiddels zo in mijn lijf en mijn oren zit, en ik het graag weer hoor. Dus ben ik gisteren naar Kees Dee gegaan en heb 'm afgeleverd. Deze keer voor een alles of niets no cure do pay poging van 2 tientjes (de gitaar heeft ooit 150 gulden gekost). Hij gaat 'm lijmen. Ik ben heel benieuwd, volgende week gaan we het horen, hoop ik!
http://i187.photobucket.com/albums/x23/Lordio/gitaar.jpg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten