Al een paar maanden doe ik aan Zen-meditatie. Nou ja doen, het is meer dat ik elke week aanschuif bij Zen.nl in Amersfoort voor een korte overpeinzing en uitwisseling, gevolgd door 2 maal 20 minuten meditatie, een loopmeditatie en een theeceremonie.
De eerste 5 maanden behelsde dit een introductie cursus. Zeg maar de inleiding tot Zen-meditatie. Wat het is, hoe het werkt en wat het doet. Met elke week een heuse huiswerkopdracht die je - hoe zen ook - naar eigen inzicht invult. Sinds september neem ik deel in een doorlopende groep. Ik ben zoals je dat noemt, gevorderd. Zelf merk ik daar hoegenaamd niks van. De rituelen zijn nog hetzelfde, hoewel iets strakker - we zijn gevorderd! En ook de indeling van de avond is nog gelijk. Aan de inhoud veranderde er verder ook niet veel. De leidraad van de avonden komt wederom uit een boek. En gaat over Zen Meditatie. Uiteraard!
Wekenlang had ik het idee om er de brui aan te geven. Dat het me thuis niet lukt om te mediteren, dat zit me niet in de weg. Het ware beter dat ik dat wel deed, en tegelijk gaat ook op dat alles helpt, al is het slechts eenmaal in de week bij Zen.nl zitten mediteren. Nee, dit idee begon op te komen toen ik steeds meer irritatie voelde over bepaalde onderdelen van deze avonden.
Zo worden er van tijd tot tijd doelen gesteld voor een langere periode. Dit is een belangrijk onderdeel in deze traditie. Het zat me vanaf het begin niet lekker om hieraan mee te doen. Ik kwam voor Zen Meditatie en de enige behoefte die ik had was mediteren, stil zitten en aanvaarden wat er is. Het liefst in gezelschap van anderen. Dit was precies wat ik bij Zen.nl vond. Totdat er iets met doelen kwam. Het stond me tegen om te gaan kwantificeren en kwalificeren. Geen zin in, teveel gedaan, moe van, genoeg van gehad. De eerste keer heb ik daar dan ook niet aan meegedaan. Nou ja, mij sluw aan ontrokken. In september heb ik - heel Zen - mij er wel aan overgegeven om te ervaren wat het werkelijk met me doet. En er zo misschien achter te komen wat ik nu precies heb - of juist niet heb - met doelen stellen.
Aan het eind van de Meditatie is er elke keer een thee ceremonie. In het begin vond ik dit een leuke en welkome afwisseling van het stilzitten en in jezelf gekeerd zijn. Je mag tenminste eens wat doen, al is dat niet veel meer dan een kopje pakken, neerzetten, oppakken, met thee laten vullen, neerzetten, oppakken, leegdrinken, weer neerzetten, oppakken en weer teruggeven. En dat allemaal dan op een heel specifieke manier.
Inmiddels had ik de hele theeceremonie wel zo'n beetje in mijn hoofd en vingers. En toen begon de irritatie. Vooral aan de hoeveelheid thee in mijn kopje, en de temperatuur van de thee. Te veel en te heet! Vrijwel altijd. En dan vind ik het hier en nu nog jammer dat ik niet ALTIJD kan zeggen. De laatste maand wil ik het liefst voor de theeceremonie vertrekken. Om dit vervelende moment maar niet te hoeven meemaken. Ja meemaken, want van ervaren kan ik tot nogtoe niet echt spreken. Het is een be-proe-ving!
Het is niet moeilijk te bedenken wat andere zen-beoefenaars denken bij mijn irritatie. Ten eerste: dit is de bedoeling. En ten tweede: gefeliciteerd met deze doekha! En misschien nog wel meer, maar hé, ik ben pas net gevorderd he!
De eerste 5 maanden behelsde dit een introductie cursus. Zeg maar de inleiding tot Zen-meditatie. Wat het is, hoe het werkt en wat het doet. Met elke week een heuse huiswerkopdracht die je - hoe zen ook - naar eigen inzicht invult. Sinds september neem ik deel in een doorlopende groep. Ik ben zoals je dat noemt, gevorderd. Zelf merk ik daar hoegenaamd niks van. De rituelen zijn nog hetzelfde, hoewel iets strakker - we zijn gevorderd! En ook de indeling van de avond is nog gelijk. Aan de inhoud veranderde er verder ook niet veel. De leidraad van de avonden komt wederom uit een boek. En gaat over Zen Meditatie. Uiteraard!
Wekenlang had ik het idee om er de brui aan te geven. Dat het me thuis niet lukt om te mediteren, dat zit me niet in de weg. Het ware beter dat ik dat wel deed, en tegelijk gaat ook op dat alles helpt, al is het slechts eenmaal in de week bij Zen.nl zitten mediteren. Nee, dit idee begon op te komen toen ik steeds meer irritatie voelde over bepaalde onderdelen van deze avonden.
Zo worden er van tijd tot tijd doelen gesteld voor een langere periode. Dit is een belangrijk onderdeel in deze traditie. Het zat me vanaf het begin niet lekker om hieraan mee te doen. Ik kwam voor Zen Meditatie en de enige behoefte die ik had was mediteren, stil zitten en aanvaarden wat er is. Het liefst in gezelschap van anderen. Dit was precies wat ik bij Zen.nl vond. Totdat er iets met doelen kwam. Het stond me tegen om te gaan kwantificeren en kwalificeren. Geen zin in, teveel gedaan, moe van, genoeg van gehad. De eerste keer heb ik daar dan ook niet aan meegedaan. Nou ja, mij sluw aan ontrokken. In september heb ik - heel Zen - mij er wel aan overgegeven om te ervaren wat het werkelijk met me doet. En er zo misschien achter te komen wat ik nu precies heb - of juist niet heb - met doelen stellen.
Aan het eind van de Meditatie is er elke keer een thee ceremonie. In het begin vond ik dit een leuke en welkome afwisseling van het stilzitten en in jezelf gekeerd zijn. Je mag tenminste eens wat doen, al is dat niet veel meer dan een kopje pakken, neerzetten, oppakken, met thee laten vullen, neerzetten, oppakken, leegdrinken, weer neerzetten, oppakken en weer teruggeven. En dat allemaal dan op een heel specifieke manier.
Inmiddels had ik de hele theeceremonie wel zo'n beetje in mijn hoofd en vingers. En toen begon de irritatie. Vooral aan de hoeveelheid thee in mijn kopje, en de temperatuur van de thee. Te veel en te heet! Vrijwel altijd. En dan vind ik het hier en nu nog jammer dat ik niet ALTIJD kan zeggen. De laatste maand wil ik het liefst voor de theeceremonie vertrekken. Om dit vervelende moment maar niet te hoeven meemaken. Ja meemaken, want van ervaren kan ik tot nogtoe niet echt spreken. Het is een be-proe-ving!
Het is niet moeilijk te bedenken wat andere zen-beoefenaars denken bij mijn irritatie. Ten eerste: dit is de bedoeling. En ten tweede: gefeliciteerd met deze doekha! En misschien nog wel meer, maar hé, ik ben pas net gevorderd he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten