...een beetje bewolkt, en een klein zuchtje wind. Na Vannecourt volgt een heerlijk glooiend stukje en voor het eerst sinds ik hier aan begon, gaat het fietsen vanzelf. Het gevoel dat je lichaam zorgt voor de voortbeweging en dat je je gedachten de vrije loop kunt laten. Dit is genieten, elke trap meer verhoogt de vreugde. Ik geniet van het ronddraaien van de trappers, het zoeven van glooiing naar glooiing, het uitzicht, de omgeving, het boerenland, mijn gedachten...
lees verder
zondag 22 oktober 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten