zondag 13 januari 2013

Klik

"Het geluid van een lege revolver."

"Nee, ik voel geen klik", zegt Marion. "We kunnen wel vrienden blijven, hooguit goede vrienden."
Zojuist had ze me haar laatste verovering uit de doeken gedaan. Uitvoerig.
Ze had hem tijdens een groepsvakantie ontmoet. In het vliegtuig naar La Palma zat ze naast hem. Het eerste kwartier van de vlucht. Toen na de start de lichtjes 'stoelriemen vast' uitgingen, ruilde ze met Josie van plaats. Die was bij het boarden al van slag van Henk: "Zulke mooie ogen. En dan dat krullend haar, oh ik ben helemaal week." Ze mocht hem hebben, die Henk met zijn gladde praatjes. Walging, dat was alles wat Marion voor hem voelde. De eerste indruk destijds ten spijt, is ze na drie kinderen en een vechtscheiding pas net weer op vrije voeten. Gescheiden van diezelfde Henk. Voorzover de waarde van de klik.
"Sorry, wat zei je?" reageer ik achteloos.
"Dat ik afga op de eerste indruk, ik voel niets bij je."
"Oh ja, liefde op het eerste gezicht. Typisch weer zo'n verzinsel van vrouwen om hun kwetsbaarheid niet te hoeven tonen. Wat vervelend voor je."
Ik leg een tientje op het tafeltje, steek mijn hand uit en zeg: "Ik heb al een vriend, bedankt voor de afspraak." Zonder verder enige aandacht voor haar, sta ik op en loop het cafe uit. Frisse lucht, heerlijk!