De Fondsbietser

Vanochtend in mijn rol als kaderlid van de Fietsersbond ben ik bij het halfjaarlijks overleg met De Gemeente. Praten over knelpunten in het verkeer die storend, vervelend, onoverkomelijk of ronduit gevaarlijk zijn, en dan alleen voor fietsers, da's logisch. Voor mij is het de eerste keer dat ik meega, dus als junior kaderlid mag ik vooral luisteren, of dat gaat lukken? Vanuit het project Fijner Fietsen houden we een knelpuntenlijst bij, de zogenoemde top-20. In het overleg spreken we over de voortgang en eventuele knelpunten daarin. Dat zijn dan de knelpuntenknelpunt discussies. Volg je het nog? Struikelblok bij het oplossen van verkeersknelpunten zijn het geld, andere afdelingen, prioriteiten, beleid (allemaal bij de gemeente) en verschil in inzicht over wat goed is voor de fietser. Je begrijpt het al: de Fietsersbond is de vragende partij.
We zitten met de afdelingen Verkeer en Beheer aan tafel. Voorzover ik het nu begrepen heb is de ene afdeling er voor het structurele en ad-hoc (knelpunten)onderhoud (Beheer) en de andere werkt vanuit verkeersprojecten. De knelpunten die men binnen een lopend of aankomend project kan aanpakken, worden daarin meegenomen. De knelpunten waarvoor dit niet geldt, neemt de afdeling Beheer voor haar rekening. De sfeer aan tafel is erg goed, wederzijds begrip, ook voor verschil in inzicht. Daarbij van beide kanten de wil om samen te werken, voor een beter "fietsklimaat". Is dit woord alweer passé? Het klinkt zo jaren-negentig: wie doet er nu nog aan klimaat?
In ruim twee uur nemen we de lijst met 20 punten door. Onderweg komen er nog wat nieuwe punten bij, maar verdwijnen er ook enkele: opgelost of opgenomen in een project. We maken nog wat procedurele afspraken om elkaar beter te informeren en om de doorlooptijd van het oplossen van knelpunten nog verder naar beneden te krijgen - oeps, daar laat ik mij toch even gaan - door het aanscherpen van de controlekant. Terloops hebben we het over terugkerende issues waarbij ook onze gesprekspartners laten blijken soms aan handen en voeten gebonden te zijn door de hogere legerleiding. Dat is stof voor ons overleg met de wethouder. Over een maand komt de tussenrapportage en over een half jaar evalueren we weer de voortgang. Tja, het blijft toch: erbij blijven voor het beste resultaat!