't Bitter trekt mijn tandvlees
in een kramp.
Niet zwaar, niet zoet,
niet laf, niet bruut.
Droog en duidelijk,
je schuimt, je troebelt.
Dan geef je prijs,
je smaak, geen geur.
Oh bier der bieren,
koningsgoud.
Jou wil ik drinken,
dagelijks.
Niet een of twee,
nee wel drie.
Bij vis, bij schaal
en schelp.
Bij kaas, bij vlees,
of zonder.
Oh bier der bieren,
koningsgoud.
Oh bier der bieren,
Westmalle Tripel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten