(S)Teek, auw!

Hé, wat is dat? Iets hards, iets pijnlijk. Bij het afdrogen na het douchen raakt mijn handoek een plekje op mijn bovenarm dat voelt als een flinke blauwe plek. Ik kijk en zie niets wat ik herken. Wat is dat nou? "Zo groot als een maanzaadje", klinkt de stem van René in mijn hoofd. Een teek! Nee, hè! Verdorie, tja dat was te verwachten met al dat gestruin door de bossen van de afgelopen weken. Maar ik zit er niet op te wachten. En wat is dat met die rode kring? Is dat wel goed? Hmm, waar is mijn tekentang? Die heb ik toch gekocht voor mijn fietsreis? Voor het geval dat? Wel een kwartier probeer ik volgens de gelezen instructie op de website over lyme, dit beest van mijn lichaam te scheiden. Tristan zegt: grijpen en draaien. De website zegt: trekken. Ik wacht even op Florence N. die zo komt. Helen zegt draaien en verwijdert het beest in 10 tellen. Gelukkig, alles zit nog aan het beestje. Wolkers zou zich in zijn graf omdraaien als we het vermoord hadden.