donderdag 8 mei 2014

Vieze praatjes

Er huist al enige tijd een parasiet in mijn darmen. Dat weet ik sinds oktober en sindsdien ben ik op zoek naar mogelijkheden om deze huisvredebreukeling te verdrijven dan wel te decimeren. 
Ruim 2 jaar al had ik last gehad van ernstige diarree, gemiddeld om de dag, en soms wel wekenlang elke dag. Ik was er aan gewend geraakt, kon er wel mee 'leven' en raakte niet meteen in paniek bij een acute aanval van buikloop.

Maar toch... Moe, moe, moe, lusteloos, en moe. Bij eerder onderzoek 2 jaar geleden bleken mijn vitamine en mineralen spiegels zo laag dat ik die via het slikken van preparaten niet zo gauw weer op level zou krijgen, dan wel houden. Toch zit ik nu al 2 jaar aan de B12 spuiten, en sinds vorig jaar ook aan de vitamine D3 shots. Het hielp allemaal maar matig (NOT) in het verhelpen van de klachten, en ik bleef doodmoe...

En de diarree, die was mijn vaste metgezel geworden. Na eindeloos zeuren bij mijn huisarts kwam er eindelijk een ontlastingsonderzoek (waarom is dat niet standaard bij de klacht vermoeidheid en diarree? huisartsen word wakker!). Evident dat de ongenode gast een rol speelt in mijn klachten, danwel de hoofdverdachte is. Namen en rugnummers: de schuldige.

Al voor de diagnose van deze onruststoker in mijn ingewanden, was ik in september begonnen met het uittesten van andere eetpatronen om mijn vermoedheid en darmklachten te tackelen. Ook vanwege het vermoeden van 'leaky gut syndrom' en gevoeligheid voor gluten. Na een voorzichtige start ben ik aan het eind van 2013 helemaal gestopt met het eten van graanproducten: "Totaal Gluten Vrij". Alles wat ik nog had heb ik weggegeven of -gegooid.

En al die maanden: geen verbetering... Ja, 1x een weekje in november, na een shot vitamine D, had ik iets van een opleving in energie. Pas in januari na het overstappen op een dagelijks vitamine D pilletje in hoge dosering merkte ik geleidelijk aan verbetering in mijn energieniveau: elke dag ietsje meer. De diarree, die hield echter onverminderd aan, en veranderde halverwege januari plots in een verstopping die bijna 2 maanden aanhield. Tja, ik wenste toch een eind aan de diarree? Helaas komt die er dan ook nog eens bij: zeg maar nee dan krijg je er 2...

De boeken "Het glutengevaar" en "Broodbuik" openden op slag mijn ogen. Half maart stapte ik over op een volledig zetmeelarm voedselpatroon. 2 Dagen later was mijn ontlasting weer vaster dan ie de jaren daarvoor ooit is geweest...
Bij het bestuderen van het leef en eetpatroon van mijn darmgast wordt ook duidelijk waarom: deze pestkop voedde zich voornamelijk met het zetmeel dat ik at. Laten we zeggen dat er nu wat meer controle is, ik kan de parasiet in toom en bedwang houden met dat wat ik eet (of eerder: niet meer eet).

Bijkomend voordeel: ik val lekker wat af, ik begin mijn energie terug te winnen, en ik kan weer sporten zonder het gevaar dat ik daarna 3 dagen bedrust moet houden. Oh en niet onbelangrijk: ik heb nog zelden last van depressieve buien. Gaat het beter? Ja! Ben ik genezen? Nee, toch ben ik op (de goede) weg en dat geeft moed en vertrouwen. Vooral doorgaan dus ;-)

Next step: iemand vinden die me verder kan helpen deze parasiet op te ruimen, indien mogelijk, danwel de juiste keuzes te maken om het risico zo klein mogelijk te houden.

Geen opmerkingen: