My Ol'est Town

Dag 2, etappe 2

Na een goede nacht rust en een licht ontbijt, wordt ik om 11.15u uitgezwaaid voor de eerst "bergrit". De zevenheuvelenweg dient zich al binnen 5 kilometer aan. Die paar klimmetjes vallen erg mee. Vanuit Groesbeek rijd ik via de mooie afdaling na Breedeweg naar de N271 en ben in no time in Gennep. Daar zijn ze wat aan de weg aan het rommelen en ik kies het achterwiel van een brommertje om er snel voorbij te kunnen. Ik soes een beetje weg bij het snorrend geluid voor me. Wanneer ik weer wakker word zijn we Venzelderheide al voorbij en zie ik om me heen allemaal rood goud zwart gestreepte banieren hangen. Shit, ik zit in Duitsland. Dat stond niet in het routeboek, dat me een aangename tocht met zicht op de Maas in het vooruitzicht had gesteld. Nu vind ik omrijden iets minder onaangenaam dan terugrijden (7 kilometer inmiddels) en dus besluit ik verder te fietsen naar Goch. Vandaar probeer ik door de bossen naar Weeze te rijden, maar de toon is gezet en ik kom met een grote omweg pas in Kevelaer uit. Ik geloof dat mijn E.T.A. van 18.00 nu wel naar de maan is. Dan rijd ik maar door naar Geldern en via Straelen bereik ik Venlo, 80km damn dat hadden er maar zestig hoeven zijn. Behalve een paar stukjes door het bos en de vele tuinbouwbedrijven had het stuk door Duitsland niets te bieden: saaie wegen...



Na Venlo lunch ik aan het water bij Belfeld. In Reuver stop ik voor het aanvullen van mijn watervoorraden bij een tankstation. Daar raak ik in gesprek met drie Canadezen die in 8 dagen "Holland" doen: omdat het vlak is en altijd mooi weer :-).
We rijden een stukje samen op maar algauw begint het bij mij te kriebelen: ik wil nog voor winkelsluiting in Brunssum zijn. Ik zeg ze gedag en geef maar weer eens wat gas. Even later merk ik dat ze toch weer komen aansluiten, ze wilden ook nog een beetje op tijd in Maastricht zijn, ze vertrokken uit Oosterbeek. Na Roermond scheiden onze wegen en koers ik naar St. Odilienberg. Daar wijk ik even van de route voor een exterieure bezichtiging van de kerk, de moeite waard. Tot Posterholt gaat het nog wel, het lange lintdorp door biedt voldoende afleiding.



Eenmaal op weg naar Koningsbosch zit ik er helemaal doorheen. Vlak voor de neutrale weg door Duitsland word ik ingehaald door een "snelle jongen" (minstens 50jr). Ik vind ergens nog een restje energie en haak aan, we rijden en kletsen samen tot Brunssum in een aangenaam verkoelend tempo van 30 p/uur. 19:15u: de winkels zijn nog open. Voor mijn moeder is het natuurlijk een complete verrassing dat ik voor de deur sta, maar gezellig. Een verkwikkende douche, wat eten een paar biertjes en ik ben toe aan een lange nacht rust.