Functioneel Bloot 3

Mijn handen verplaatsen naar haar bovenarmen. Zachtjes laat ik de schouders van haar jurk over haar biceps glijden. Ik streel haar halsstreek en omvat dan haar borsten die kleiner aanvoelen dan ze eruitzien. Ze gooit haar hoofd in haar nek, de haren strelen mijn gezicht wanneer ze het weer naar voren zwaait. Tussen duim en wijsvinger knijp ik in haar tepel die ik daarna zachtjes kneed in een licht ronddraaiende beweging. Ze rekt haar rug en kronkelt die dan een keer. In een poging aan mijn knedende vingers te ontsnappen, duwt ze met gebalde vuisten precies op de randen van mijn sleutelbeenderen. Ik schreeuw het uit van de pijn. Ze lacht voluit, en heel haar gezicht doet mee. Ik laat haar borst gaan, sluit mijn handen om haar polsen. Ze wrikt, ze spartelt tegen. Haar rechterbovenbeen komt een laatste keer met volle kracht in mijn kruis tot stilstand, ze probeert me te pijnigen. Afzettend met mijn benen probeer ik overeind te komen. Ze belet me te bewegen, wrikt een hand los en brengt die vliegensvlug tussen haar bovenbeen en mijn kruis. Ze knijpt keihard in mijn ballen. Ik schreeuw het uit, laat haar andere hand los. Daarmee grijpt ze tussen duim en vingers mijn kaak vast. Haar duim graaft diep in mijn mond. Ze buigt voorover en steekt haar tong zover ze kan naar binnen. Mijn hoofd schud ik heen en weer. Weer grijpt ze mijn ballen stevig vast en verhoogt langzaam de grip van haar hand. Tranen spatten uit mijn ogen. Ze doet me pijn!

Met mijn rechterbeen zet ik me hard af tegen de bank, mijn linkervoet fixeer ik op de grond. Ze schuift over mij heen de bank af. Ik rol achter haar aan, en beland boven op haar. Instinctief sluit ik mijn linkerhand om haar luchtpijp. Met de rechter sla ik haar stevig in haar gezicht.
"Je doet me pijn! Waarom?", schreeuw ik haar toe.
Er komt geen antwoord.
Ze probeert me met haar knie over zich heen te duwen. Het lukt niet. Haar ogen kleuren rood, haar hoofd schudt heftig heen en weer. Haar handen strekken naar mijn adamsappel. Ik buig achterover. Met beide handen rukt ze aan mijn shirt, de bovenste knoopjes springen eraf. Haar nagels boren zich in het vel van mijn borst en trekken daar rode striemen. Mijn grip om haar hals verstrakt. Ze wrikt met haar heupen, haar benen beginnen te spartelen. Haar oogleden verwijden zich, ze kijkt me wanhopig aan met grote ogen. Het barbiebeeld verschijnt in mijn geheugen, mijn schouders zakken in en meteen laat ik haar keel los. Mijn hoofd zakt naar voren. Ik zucht: "Jee, wat gebeurt er?"

Haar nagels raken mij vol in mijn wang. Ze draait vliegensvlug op haar buik en wurmt zich onder mij uit. Verdwaasd blijf ik zitten. Mijn agressie is volledig weggeëbd. Op een meter staat ze voor me, hijgend, lachend en krijsend als een hysterische kat. Mijn bloed drupt van haar vingers op het parket. Eén hand grijpt haar jurk vast die nu tot rond haar middel is afgezakt. Half naakt, met een satanische blik in haar ogen staat ze me aan te staren. Haar linkerbeen uitdagend naar voren gebogen.
"Heb je nog niet genoeg?" vraag ik verbijsterd over haar agressie van een paar minuten geleden. In mijn hoofd probeer ik te reconstrueren wat er net gebeurd is. Ik kom niet verder dan dat ik mijzelf volledig verloor in mijn wens haar te pijnigen. "Wie ben je, wat doe je?"

Traag laat ze haar jurk verder zakken tot die op de grond ligt en ze naakt voor me staat. Ze draagt geen lingerie. Mijn ogen bekijken haar van top tot teen. Heel langzaam neem ik elk detail van haar lichaam in mij op. De stevige schouders, het prachtige zandbruin van haar huid, haar kleine borsten en dito tepelhoven. De lange strakke welving van haar heupen. De uitdagende bolling van haar venusheuvel. Haar gemillimeterde schaamstreek waar de volle schaamlippen onderuit steken. De lichte ronding van haar bovenbenen, haar onopvallende knieën en rechte onderbenen. Haar voeten nog steeds gestoken in de zwarte pumps. Nergens ontdek ik ook maar één onvolkomenheid. Geen enkele moedervlek of sproet. Geen littekens, geen verwondingen, geen verkleuring van de huid. Ze heeft zo te zien geen cellulitis, geen striae, noch op buik, noch bij borsten. Ze is volkomen perfect. Mijn opwinding is geheel verdwenen, en de aanblik van haar naakte lichaam brengt die niet meer terug.

Met een schok schrik ik wakker van het rinkelen van de telefoon. Ik spring op van de grond en pak de telefoon aan. In een paar seconden ben ik mijn droom vergeten en kan ik mij de dame waar ik net nog mee in gevecht was niet meer herinneren. Enkel de rode striemen in mijn gelaat zijn de zichtbare getuigen van mijn fantasie.